نمی دونم تا حالا اعلامیه فوت کسی را دیدین ، بزرگ نوشتن : یکسال گذشت .
این روی سکه
آره خدا جون . یک سال گذشت . از جانب تو ، همش خیر و خوبی و ملاطفت رسید. اما نمی دونم از جانب من چی رسید . تونستم به صورت رنجور مادرم ، تبسمی عاشقانه بزنم ، به دستان پدری خسته ولی مهربان بوسه ای بزنم . به نگاه معصومانه کودکی که در کنارم قرار گرفته بود ، لبخندی بزنم ، به سر اون بچه یتیم یا فقیری که جلوی راهم را گرفت و ازم کمکی خواست دست نوازشی بکشم . نمی دونم ولی فکر می کنم خداجون در مقابل این همه لطفی که در این سال بهم کردی خیلی کم میارم . دیدین تا یه نفر فوت می کنه وقتی به سالگردش می رسه ، برا بعضیا میگن خوب آدمی بود ، مشکل گشای زندگیها بود ، ولی برا برخی دیگه ، میگن به خودش خیری نرسوند ، می خوای به فکر ما بوده باشه . حیف نون .( دوستای عزیزم ، یک سال گذشت . مردم چی میگن . اصلا خودم چی می گم.)
آن روی سکه
ولی یه نکته ای خیلی زیباست . در ابتدای سال ، هنگامی که دعای تحویل سال را می خونیم می گیم: یا مقلب القلوب و الابصار....... یعنی خدایا ممکنه غفلت ورزیدم ، ممکنه به جای پیشرفت ، پسرفت کرده باشم ، ممکنه دلم از نور محبت تو دور شده و کینه دنیایی از دوستان و رفقام به دلم نشسته ، ممکنه...
تو بیا و به طراوت طبیعت ، به پاکی گلهای بهاری ، به شفافیت آسمان آبی که از تو اثر پذیرفته اند ، دل مرا آسمونی کن و خورشید محبت را در دلم بدرخشان و منو پاک پاک پاک بگردان .
دوستان ، عزیزان ، بزرگواران ، عید ی سرشار از خیر و برکت همراه با سرور و شادی را برایتان از خدای مهربان ، مسئلت می نمایم و این هدیه نوروزی را از این دوست پذیرا باشین. 
یه روایت از امام صادق (علیه السلام) در رابطه با نوروز خوندم ، به دل من که خیلی نشست . شمام اگه دوست داشتین بخونین.
آن گاه فرمود: « اى معلّى! روز نوروز، همان روزی است که خداوند از بندگان پیمان گرفت ، او را بپرستند و به او شرک نورزند، به پیامبران و حجت هایش بگروند و به امامان ایمان آورند. این همان روزی است که خورشید طلوع کرد ، بادها وزیدن گرفت و گُل هاى زمین روییدند. این همان روزى است که کشتى نوح(ع) بر ساحل جودى آرامش یافت و همان روزى است که خداوند، گروهى چند هزار نفره را که از ترس مرگ از خانه ها بیرون رفته بودند زنده ساخت، پس از آن که آنان را میرانده بود. اینروز ، روز فرود جبرئیل بر پیامبر اسلام است و روزى است که پیامبر(ص)، امام على(ع) را بر دوش گرفت تا بت هاى قریش را در مسجد الحرام شکست و در همین روز، ابراهیم، بت ها را شکست. این همان روزى است که پیامبر به یارانش دستور داد با على(ع) بیعت کنند و در همین روز، على را براى بیعت گرفتن از جنیان فرستاد. در همین روز، دومین بیعت با امیرالمؤمنین انجام شد. در همین روز بر نهروانیان پیروز شد و ذوالثدیه (صاحب پستان) را به قتل رساند. در این روز، قائم ما و صاحبان حکومتْ قیام کنند و در همین روز، قائم ما بر دجّال پیروز گردد و او را در زباله دان کوفه به دار آویزد. در هر روز نوروزى، ما آرزوى فرج داریم؛ چرا که آن از روزهاى ما و شیعیان ماست. فارسیان، آن را گرامى داشتند و شما آن را ضایع کردید.......»